Atsee
Foar Ad en Jenny
Hoe’t it teneate gong en wa’t net woe
In jier-yn ’t-rûnhûs foar it bett’re boek.
Wie ’t in leger, kommend út in úthoeke,
Of labbekakken út ús eigen rûnte?
Njoggen goadinnen bliede oer de flier
Fan it Serapeum, dêr yn Dokkum, fier-
Wei fan folksfermeits en bokbier swiet.
Wa plôket noch de lier en lit it tiereliere,
It liet leard út ’e holle, fan ’t papier?
Samling sûnder pylders of in kampus,
Sûnder roazetún en romme peripatos –
Lyts parkearplak foar in romneyloads.
Us grutte nammen, in kultuer krijt klop –
Keapkesjeiers frette de papyrusrollen op.
No waaie de blêden – wolle it net wêze –
Skeind oer it beton – krij ik se op, en lês:
oan Skeltema, Salverda, Japiks foarfêst,
oan Dykstra en Riemersma op ’t lêst,
socht hjir de earme siele syn genêzing.
Mear fan Abe de Vries
Grand tour God brekt ûnrjochtfeardige rjochters de nekke, / tocht de mem. En liet har soan gean op grand tour. |
Gedichten om mar better dalik te lêzen Miskien wiene wy der beide, Jennifer, mei de holle / net by, miskien wie ik by Simen Styl |
De frijmitseler fan Camstrabuorren Libben en wurk fan Dirk Bouma Nieuwenhuis (1814-1873) |
De betsjoende boeredochter Skriuwer en mienskip yn it Spannum fan Waling Dykstra |
It plagiaat fan Verwijs Fryske literatuer yn Platdúts en Hollânsk perspektyf |
It folk, skjin as wetter Konstruksje fan kritysk Frysk folkseigen by Waling Dykstra |
De histoarje fan de duvel en Watse Klop Waling Dykstra, in folksferhaal en de skoalstriid yn Noard-Fryslân |
‘Jimmer moat ik smeulend hearre’ De leste minstreel fan Walter Scott en it liet fan Waling Dykstra |
Scientias Miskien ha de aliens gjin/ fêste grûn ûnder de fuotten. |