Poëzy
Ien oersetting fan Dèr Mouw en ien eigen sonnet
➰➰
’k Bin Brahman. Mar we sitte sûnder faam.
Ik doch yn hûs allinnich wat ik kin:
’k smyt smoarch wetter fuort en helje skjin;
mar ’k ha gjin skûldoek; gjin servetsje naam.
Sij seit dat dat gjin wurk is foar in fint.
En ’k fiel my helpleas, skurf en ûnbekwaam
as sij myn lang bewende santekraam
betsjoent mei wat se kôket yn har elemint.
En altyd eare ik Him dy’t him ûntjout
ta feeëry fan wrâld en keunst en witten:
as sij my jout myn pantsje havermout
en ’k sjoch de barsten yn har koatsjes sitten
dan fiel ’k deselde adoraasje brânen
foar Stjer, Bach, Kant, en har ferylte hannen.
Genede moat ik neat fan ha
mar twa fammen laitsje my ta
Ik, gjin Brahman, tink himels oer myn faam.
en stroffelje oer wurden sa’t ik bin,
it maklik praten stadichoan benaam.
Sij seit dat ik as dichter gâns oerwin.
Ik fiel my helpleas, skurf en ûnbekwaam
want sij berêdt myn siel en santekraam,
dêr’t ik úteinlik noch sa’n jern bij spin.
En altyd eare ik him, dêr op it hout,
it summum west fan tsjinstberhyd en lijen:
as hij de grutste griemer al ferjout
dan is yn ’t libben alles goed te krijen
en folgje ik it spoar fan tolve mannen,
ús lot yn Martha’s en Maria’s hannen.
Dizze fersen binne op fideo foardroegen op de boekpresintaasje Dof fiolet is ’t west. 16 sonnetten fan Dèr Mouw op 15 desimber 2018 yn Tresoar. It earste sonnet is in oersetting fan Johan Andreas dèr Mouw, it twadde is in eigen sonnet. Haye Bijlstra makke de fideoopnamme fan de foardracht.
Mear fan Eppie Dam
| Oersetting fan in gedicht sûnder titel fan Joseph Brodsky Dy jun doe bij us walmjend fjoer, ’t wie raar,/ dêr waarden wij in swarte hynst gewaar. |
| Sûnder titel (Foar A.A. Achmatova) en ‘Bij de hûndertste bertedei fan Anna Achmatova’ It gekraai fan hoannen klinkt, se beare fel,/ learzens stampe oer de strjitwei op en del |
| ‘It Betize Famke’ en ‘Ûnder Ben Bulben / VI’ Dat betize famke dat muzyk betinkt,/ har dichtkeunst dûnsjend oer de kaai |
| ‘Iensum de seemok heal yn ’e slom’ en ‘Al dy bylden’ Wat as ik dy freegje soe/ om út it hoal fan de geast? |
| ‘In Ierse fleander sjocht syn dea oankommen’ en ‘In man wurdt wizer mei de jierren’ Ik wit dat ik myn lot temjitte flean / heech mids de wolken oan ’e himel set |
| ‘Oan in bern dat dunset op ’e wyn’ en ‘Twa jier letter’ Dûnsje mar ta, do bern op it strân;/ wat soesto bang, mei wille en tier/ bij brâning en stoarm oan ’e hân? |
| Werom’t de Tuken Fertoarren Ik skriemde doe’t de moanne tjin de fûgels brimme:/ ‘Lit de ljip roppe wêr’t er wol, de wylp krite sûnder erch |
| It Lan fan Lok O grif mannich sterke boer/ briek it boerehert midstwa/ as er seach dit lân fan lok |
| ‘Hij heart it gûlen fan de Sigge’ Ik swalkje oer de igge/ fan dizze godferlitten poel |
| ‘It liet fan Swalkjende Aengus’ & ‘Hij jout de wylp in beskrobbing’ Ik socht yn ’t nutebosk beskûl/ omdat myn kop fol gleonens wie |