Poëzy
Ien oersetting fan Dèr Mouw en ien eigen sonnet
➰➰
’k Bin Brahman. Mar we sitte sûnder faam.
Ik doch yn hûs allinnich wat ik kin:
’k smyt smoarch wetter fuort en helje skjin;
mar ’k ha gjin skûldoek; gjin servetsje naam.
Sij seit dat dat gjin wurk is foar in fint.
En ’k fiel my helpleas, skurf en ûnbekwaam
as sij myn lang bewende santekraam
betsjoent mei wat se kôket yn har elemint.
En altyd eare ik Him dy’t him ûntjout
ta feeëry fan wrâld en keunst en witten:
as sij my jout myn pantsje havermout
en ’k sjoch de barsten yn har koatsjes sitten
dan fiel ’k deselde adoraasje brânen
foar Stjer, Bach, Kant, en har ferylte hannen.
Genede moat ik neat fan ha
mar twa fammen laitsje my ta
Ik, gjin Brahman, tink himels oer myn faam.
en stroffelje oer wurden sa’t ik bin,
it maklik praten stadichoan benaam.
Sij seit dat ik as dichter gâns oerwin.
Ik fiel my helpleas, skurf en ûnbekwaam
want sij berêdt myn siel en santekraam,
dêr’t ik úteinlik noch sa’n jern bij spin.
En altyd eare ik him, dêr op it hout,
it summum west fan tsjinstberhyd en lijen:
as hij de grutste griemer al ferjout
dan is yn ’t libben alles goed te krijen
en folgje ik it spoar fan tolve mannen,
ús lot yn Martha’s en Maria’s hannen.
Dizze fersen binne op fideo foardroegen op de boekpresintaasje Dof fiolet is ’t west. 16 sonnetten fan Dèr Mouw op 15 desimber 2018 yn Tresoar. It earste sonnet is in oersetting fan Johan Andreas dèr Mouw, it twadde is in eigen sonnet. Haye Bijlstra makke de fideoopnamme fan de foardracht.
Mear fan Eppie Dam
De kleisang fan de aldman Hoewol’t ik skûlje foar de rein/ ûnder in beam sûnder gloarje |
De Twa Beammen (oersetting fan W.B. Yeats) Leafste, stoarje yn dyn eigen hert,/ de hillige beam dy waakst yn dij |
Fersen foar Falentyn As ’t tiid foar ús wurdt om kersen te plukken/ en klyster en geal fan moarns oant jûns let/ har útlibje wolle |
It Mareilan Innisfree No kom ik oerein en gean, en gean op Innisfree ta |