Poëzy
Rie fan Ben-Jamin Libet
Dêr’t lefferts har net weagje
kinne helden skatten fine
of seagje oan môge pylders
dêr’t krupte rûpen sline
fan ’t jild fan keppels krigen
dy’t har willeas melke litte
troch de junks oan jild ferslaafd
dy’t macht te finen witte.
Wêr’t it macht te wêzen haget?
Dêr’t de pryster op sieltsjes jaget
as de baas op personiel. Ik lies
by Ben-Jamin Libet: kies
fan twa kweaden de minste
earsto oan dy striid begjinste.
Fleurige Intifida’s
Hy taalt net mear nei froulju, hy taalt
allinnich mar nei taal en hy telt
allinnich kwantiteit en oft papier
de gearkomste-anemy korrekt beskriuwt
en wriuwt him bonkehannen, stikelstekt
op plannen en prosedueres fan in Oar. Riuwt
de wikel syn ringen yn ’e lucht
hearrich oan it strjitplan fan ’t gehucht?
Boppe frustraasjes-opkrop en stille kanker
jout gjint de pree oan aventuer op rôver’s tanker.
Fleurige Intifida’s, jou acht:
Europa is ryp foar de slacht.
It libjen fan ’e Oar makket jim smoar
en gearkomste en proseduere fine jim toar.
Jim stjoere jim bern mei selsmoardgurdel ta
op de Oar; faaks winne jim it sa.
God en duvels
Justerjûn wie God wer op tv
by Pauw en Witteman en dizze kear
hie God ek wer gelyk.
De duvels wiene der net,
dy holden it mei de Satans
fan it ynternet.
In wiete tonge
It sjongt yn my fan al te grut geniet.
Wat grutter wille wol myn liif no smeitsje?
Der rint in wiete tonge oer de ierde
Laitsjend om wat oaren noflik neamme.
De pine yn ’e holle wie neitiids net te fernearen,
Sa skuorde de God yn my om los.
Ik fytste oer it Saailân; samar sei
In frommes tsjin my: Jezus heeft U lief.
“Wat leuk” tocht ik, en “Yn hokker steech
Set ik dy mei dyn kont tsjin de muorre”,
Moast laitsje om de tinzen fan myn ikken.
De tekens foar it krikken wiisden goed
En neitiids kamen der skuorren yn de muorre,
Myn holle wie te lyts foar safolle wille!
It sjongt yn my fan al te grut geniet.
Wat grutter wille wol myn liif no smeitsje?
Der rint in wiete tonge oer de ierde
Laitsjend om wat oaren noflik neamme.
It flues fan eare
Amputearre earms amputearjend
en oantink yn wetter te doovjen
fan leafde en jittik fan wraak
en rjochtfeardichheid te ferjitten,
it fel fan in fijân te fiellen
of de kleur op har wangen te sjen
of de sierlike skonken tripkjend
is genôch om fan har te genêzen.
De maagden dy’t se foarseine
binn’ lju dyst opblaasd hast.
Wiene se gemeen tsjin dy?
Binn’ se net moai yn har fleis?
Binn’ se net moai yn har wredens?
In tútsje derop en it is oer,
in tútsje fan skientme en it flues
fan dyn skeinde eare is wer nij.
Gjinien is in eilân
Do sitst net op in eilân
as isolearre sedimint, do bist
in part fan it gehiel, do bist
in stikje grûn fan it grutte kontinint.
En spielt de grûn yn see,
wannear de dyk trochbrekt,
dan spielt in stikje ierde
yn ’e wettersneedramp mei,
en it âlderlik hûs, de saak
fan in freon, de lok dyst bewarrest
en alles dat dy rekket
en ta in minske makket
De dea fan in minske fermindert my
want elk syn wolbefinen is myn saak
dat hiele minskdom deart my oan
want nimmen is in eilân, ik noch dy.
Basearre op meditaasje 17 fan John Donne
Och stean net by myn grêf, rou net
Och stean net by myn grêf, rou net,
ik bin dêr net, jim binn’ te let.
Ik bin de hege wyn dy’t waait,
ik bin de stoarm dy´t ramaait.
Ik bin it ljocht op nôt en wein,
ik bin de sêfte maitydsrein.
Ast fan ‘t bêd komst foar it wurk
dan bin ik de lytse ljurk
en wjukkelje de himel yn.
Ik bin by nacht de stjerreskyn.
Och, gûl net om myn grêf, myn lea.
Ik bin dêr net, ik bin net dea.
oersetting fan Mary Elizabeth Frye, Do not stand at my grave and weep
Mear fan Eric Hoekstra
Twa gedichten |
Rie fan Benjamin … en oare gedichten |
Ferrifelje en bedraaie Hoe’t it kwea derút sjocht: in supermoralistysk stânpunt |
Letterkunde op ’e skopstoel en der wer of Don’t shoot the messenger. En fansels, de messenger kin mis wêze. |
Reaksjes op Fers2 In debat is nedich as der in probleem is en dat sjoch ik hjir net. |
Letterkunde II Yn in eardere bydrage ha ik konstatearre dat de wittenskip mei de namme Letterkunde it minst foarútgong boekt hat fan alle wittenskippen … |
Letterkunde Wat bepaalt hoefolle status as in wittenskip hat? Twa dingen. Jild en Wiskunde. |
Wat is it underwerp, it doel en it nut fan de wittenskip? Ik bou no’t alles falt in kantich hûs foar jo/ (jo binne al sa fier, ik sis net langer ‘do’) |
Oer it hoe, wat, wêom fan de wittenskip Geasteswittenskip |