Nunderpaad

grize speesje smoart de ymmigranten

De bultsee wachtet op in lêste tij

De weakdierleaze brij ferflakket dalik

tegruzele ta núnderpaad.

      En wy?

Wy stampe yn ús elemint ta polver

it pânser fan Macoma balthica

It núnderke ferplakke op in boaiem

sûnder wetterflak.

      Soms rint it sa.

Fuortsûgd út it laach dêr’t sy wat wienen,

ferdigeners fan ’t rif, de bûtenwacht,

no einigjend mei grûn gelyk as dykdek

Sa weak en warleas

      as har âlde fracht.

Klinkt ûnderfuot yn ’t flústerjende brekken

it núnderjen fan skulp? In weageliet

fan langstme nei it lân fan eb en floed?

Of oars net as it kriezen

      fan fertriet?