
Op Ropsyl
Der is in flakte, neffens stedske mjitting leechte,
fol kleur en rigen biten om tsjin stoarm te rinnen,
fermits de foarried fan myn oeren op ’e knibbels
dêr net al koppe is mei help fan de kalinder.
Of sjoch oars fan sipels ’t meijaand, krigel lof.
De finnen net ferpatst as ponygreide, net
tekentafele foar de fabrikaazjes fan in eigen
maksel, tsjinjend brimsen, rûpen, útstjitgrinzen.
Der is in flakte, wat ek sizze wol: ferline.
Dêr rint gewaaks op âlde rigels noch nei see
en slacht healwizich of opfleanend jin temjitte
noardewyn, fan wolken tsjûk as skieppetsizen.
It dreambetochte ûnleech wachtet oant it keart –
fan ’e slûs floeit wetter oer yn flechten fûgels.
En de âlde bargeboer, hy fuorret sûnder argewaasje
de ynfaazjes fan it longerfolkje oan de ierden dyk.
Mear fan Abe de Vries
Atsee Nee, de boarnen binne net ienriedich oer / Hoe’t it teneate gong en wa’t net woe |
Foar Rink, no’t er in stien krije sil Trêdzje skulpebrekkend fierder nei it easten/ oer de âld spoardyk, de ûngediene achterkant |
Omkearing fan fabels Dit binn’ de dagen net fan ’e doarpen yn ’e omkriten./ Fierder as it stoart wankt, op ’e hast bouripe blabze, |
Minder minsken foar mear literatuer Demokratisearring en Fryske literatuer, 1960-1975 |
Wachtsje op de lêste debutant? Untjouwingen yn it útjaan fan Frysktalige poëzij, 2005-2016 |
Wolkom yn Fryslan! Noch leit de oprôle fûst fan ’e buorren/ driigjend tsjin harren sûnder hûs en hiem. |
De gek mei Prokrustes: Literatuer en identiteit yn de 19e ieu Vooraanstaande Friesche schrijvers zijn haast alle uit het midden van het (boeren = plattelands-)volk voortgekomen… |
Unsichtberheid troch utsluting Dat Joke Corporaal har dissertaasje út 2009 oer Anne Wadman yn it Nederlânsk publisearre, liket in opmerklik feit … |
Fan Europeeske oriïntaasje nei streekkultuer? Het rode tasje van Salverda fan Goffe Jensma is it sa njonkelytsen hast klassyk te neamen essay oer de konstruksje fan Fryske identiteiten… |